Giz Şiiri - Hasibe Cavaç

Hiç bir zalim kula boyun eğmeyiz, eğdirmeyiz
Bir lokmaya muhtaç olsak, hak yemez; yedirmeyiz

Sırtımıza ecrimizden, başka libas giymeyiz
Hak'tan gelen her ne ise, neden geldi demeyiz

Kalbimizi şer güçlerin, eliyle bağlatmayız
İki cihan ağlarız da, bir canı ağlatmayız

Aşka aşık kullarız biz, kin ve nefret bilmeyiz
Hal ehlini gönlümüze, bir kez yazar silmeyiz

Kâh düşerek, kâh kalkarak doğruları ararız
Kapkaranlık gecelerde, Allah için yanarız

Yolumuzu kesse dahi, ehli fucur; durmayız
Hak yolunun yolcusuyuz, kimselere vurmayız

Aynı yola baş koyacak, arkadaşlar buluruz
Kardeşimiz geçsin diye, bir viyadük oluruz

İnancımız, ilk kıvılcım yandı; sözmez nurumuz
Alemlere rahmet olan, Muhammed onurumuz

Dillerimiz zikre bağlı, his dünyamız açılır
İki cihan secde secde, bir gül olup saçılır

Filleriniz diz çökecek, dur diyecek kuşumuz
Son nefeste ruhumuza, bir şehadet huşumuz

Ümidimiz, rahmetiyle; belki sarar yaradan
Nurunu tamamlar ise, zulmet çıkar aradan

Öyle bir kayboluruz ki, biz siz olur bizlerde
Bin tebessüme bürünür, göz yaşımız gizlerde