Gittin Şiiri - Emre Kayalar

Gittin.
Beyaz bir kabusta,
O bir kez olsun ellerine dokunmaya cesaret edememiş ellerim,
Karın ayazıyla titrerken, sen gittin...
Ve gözlerimdeki haykırışı görmeden.
Ve beni bir kez olsun anlamadan,
Ve sevmeden gittin...
Kalbime ektiğin umut tohumlarını aldın ve gittin.
Bana bıraktığın tek armağan yaralı bir kalp...

Sen gittin...
Uzaklara değil.
Dokunabileceğim kadar yakınımda,
Uzanamayacağım kadar uzağımdaydın.
Ama ben ne dokunabildim,
Ne de uzanmaya çalıştım...
Çünkü sen gittin.
Hiç bir şeyi anlamadan.
Sevmeden gittin..
Ve sana söylemek istediğim en güzel söz,
Henüz söylememiş olduğum sözdü...
Aldırmadan gittin...
Gittin...
Sevmeden...