gittin işte
yüreğimi duvarlara çarparcasına
çekip gittin
her damlası hicran dalgası
pişmanlıklar çağlıyor gözlerimde.
ah benim sökemediğim göçebe ağrım
gittin...
ne gelir elden...
şimdi efkarım birikti gecelerime
hicazkar bir ezgide dem vuruyor yüreğim
akşam yorgunlukları demirledi gözlerime
yırtılan gökyüzü
çığ koparan fırtına misali
geceler hüzün kusuyor üstüme
kalbim kırık
lal olmuş bir sevda yanıyor ciğerlerimde..
gittin..
söndü kalbimin feneri
titrek bir ışığa tutsak
yazıldım gecenin karanlığına
gittin işte
artık hangi sokağa girsen karşımda duvar
üstüme yıktığın hasret dağı altında
ezildim! ..
çoktüm! ...
kurudu denizlerim
sustu dalgaların şarkısı
hüzün gemileri yüzüyor damarlarımda..
gittin işte..
düşlerimde kördüğümle bağlandığım
iki taş arasındaki yüreğimin acısı
içimdeki dinmez fırtınam
gittin..
ne gelir elden....
19/04/2006
Seval KemertaşKayıt Tarihi : 20.4.2006 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevginin özünü dillendirmişsin,içinde acı olmayan sevgi zaten sevgi değildir,(YARADAN'ı seven,cennete kavuşur da,orada can verme acısını unutmaz-ama o acıyı bir daha duymayacaktır),yüreğine,eline,diline sağlık.İçinden gelenleri paylaşmaya devam etmeni dilerim,başkalarını bilmem ama gerçekten zevk alarak izliyorum..Her şeyin gönlünce ve YETERLİ olsun.Selam ve sevgiler...
TÜM YORUMLAR (1)