yokluğuna düşen her hasret gecesinde
özlemlerin çivisi çıkıyor bende
senli yaralar sızıyor bedenimden
kana kana içiyorum ayrılığı
içimde senli bir şiir yazılıyor
mısra mısra dökülüyorum yerlere...
ağzımda aşkın o buruk tadı
dudağımda düşlerimden biriken şarkı
güz bulaşıyor göğsümde yeşeren şiire
ağaçlar ağlıyor geçtiğim caddelerde
yağmur içen toprağın kokusu bulaşıyor sesime
ben sen oluyorum
ve sen olduğum kadar ayrı kalıyorum kendime..
29.Ekim.2006
Seval KemertaşKayıt Tarihi : 29.10.2006 11:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Kutlarım.
Sevgi ve Saygılarımla.
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (4)