benim ne dostlarım vardı ki,
hepsi unutupta gittiler...
önce yaktılar çıra gibi,
sonra, kurutupta gittiler...
sustum, çekildim bir kenara,
içimi döktüm duvarlara...
varamadım doğru karara,
aklımı, alıpta gittiler...
dikenden ayırdığım güller,
çok seviyorum diyen diller...
ah o sevilesi güzeller,
kalbimi, çalıpta gittiler...
Kayıt Tarihi : 1.8.2009 18:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!