Gittiğinde acılarım kalemin ucunda kadı.
Bu kaçıncı öğün sancıydı bilmiyorum
Savurdu beni fırtınalar
Gözyaşlarının yağmur tanesi olup damlarken omzuma
Zehirledi beden mi
Kanım dondu canım yandı
İsyanlarım sessizliğe gömüldü
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta