Gittiğin O Gün Şiiri - Serkan Gökü

- GİTTİĞİN O GÜN-

Bu kez sadece ellerim değil
Bütün vücudum titriyor
Bu kez kalemi sağ elim değil
Paramparça olmuş kalbimin bir zerresi tutuyor
O kadar güzel yazıyor ki sorma
Her heceye seni dantel gibi işliyor

Gittiğin o günü hatırlıyor musun yar
Ben sokağın başında hıçkırmakta
Sense en sonda köşeyi dönmek üzere
Ve umursamaz ve kararlı
Bense ağlamaklı gökyüzü bana özenmekte
Ve göklerden bardaktan boşalırcasına bir yağmur inmekte

Gittiğin o günü hatırlıyor musun yar
Gittiğin o sokağı o lanet sokağı
Hani senin gidiş benim cenaze törenim
Dilimde dolaşan binlerce kelime ve haykırışım
DUR GİTME
Sense hiç oralı değil

Gittiğin o günü hiç unutamıyorum yar
Elinde simsiyah bir şemsiye
İpleri çözülmüş pembe ayakkabıların
Sağ tarafta sana yalvaran peygamber çiçekleri
Sol tarafta yanmayan, yanamayan sokak lambaları
Yanamazlar çünkü sen varsın sokakta ne yapsınlar
Güneş bile ay bile utanırken senden onlar nasıl yansınlar

Unutma yar;
Evrende her şey ölür
Hayat ölür hayal ölür
Tutkunu olduğun tutkuların
Ezber bildiğin şarkılar,o çok sevdiğin sanatçılar ölür;
Ama sanma ki dünyayı bir boşluk alır
Evrende sadece şairin aşkı baki kalır

Ve sen dönüyorsun köşeden
Önce sen sonra gölgen
Ve en son ayakkabının çözülmüş ipleri
Bense her zamanki gibi tek başına ortada
YALNIZLIK BİLE TERKETTİ BENİ....

Bu gün sen köşeyi döneli tam bir yıl oluyor;
Ama ben özleminle milyonlarca yıl geçirdim
Hasretinden prangalar değil yar kendimi eskittim
Şimdi,en esi eskicinin bile eski deyip almadığı bir eskiyim

Unutma yar;
Evrende her şey ölür
Hayat ölür hayal ölür
Tutkunu olduğun tutkuların
Ezber bildiğin şarkılar,o çok sevdiğin sanatçılar ölür;
Ama sanma ki dünyayı bir boşluk alır
Evrende sadece şairin aşkı baki kalır
Evrende sadece benim aşkım baki kalır.

…………………………………………. Serkan GÖKÜ
28-12-2006
Terkedilmişliğin Şairi (serkan Gökü)