Ne doya doya kokladım, ne bir deste gül derdim,
Hatırası olmasaydı, bu şehri terkederdim.
Ya bir yerde sızar kalır, ya da ölür giderdim,
Ben ölmeyi istedikçe, arttı gönülde derdim.
Hani bir şarkı vardı ya, saymadım kaç yıl oldu,
Yaşamadım ki sayayım, sensiz geçen yılları.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu aşk kalpteki pasları yakar, Allah’a merakı, isteği ve arzuyu artırır. Bu aşkın getireceği nimetler ise hiçbir sıkıntı ve şeytan aldatmasını düşmeden yârin yollarına çıkmak olur. Bu aşkla alınan yol, ağır ve meşakkatli nefs terbiyelerine göre, oldukça hafif, kolay ve zevklidir. Yüreğindeki aşkla, sevgilinin yollarından hiçbir acı hissetmeden ve kolayca, aşkın akıttığı ılık hazzı tadarak, Allah’tan bu maksatla gelen bir aşk olduğu için, orta yol ve dengeyle yanarak ona ulaşır. İnşallah, Cenabı Allah, bize de bir mahbubu Huda’nın aynasından, kendisini seyrederek, ona ulaşmamızı sağlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta