Gitti. Şiiri - Hüseyin Muşmal

Gitti
Ne vakittir görmedim ben yârimin yüzünü,
Dediler ki, “Şu zaman, şöyle bir baktı gitti.”
Dedim ki, “Selam edip söyledi mi sözünü?”
Dediler; “Hiç durmadı, su gibi aktı gitti.”

“Yüzü nasıldı?” dedim, “Oldu mu hiç bir gören ?”
“Halini hatırını olmadı mı hiç soran?
Çıkmadı mı acaba davet edip çağıran?”
Dediler, “Sessiz sessiz, gözyaşı döktü gitti.”

“Buyur edip köşeye bir kilim serseydiniz.
Bir bardak çay doldurup bir de su verseydiniz,
Ziyaret sebebini usulca sorsaydınız?”
Dediler, “Ne mümkündür herkesi yıktı gitti.”

“Gözlerinde bir yangın ha çıktı çıkacaktı,
Kirpikleri ok gibi fırlayıp sokacaktı,
Sanki öfkesinden de her yeri yakacaktı.”
Dediler, “Sükût etti, dişini sıktı gitti.”

“Neden sonra seslendi 'Eşref nerdedir?' dedi,
Kimse ne kelam edip ne bir cümle söyledi,
Giderken hepimizden bir helallik diledi.”
Dediler, “Öyle mahzun boynunu büktü gitti.”