Usulca kaldırıp başını yerden;
Buraya kadarmış, deyip de gitti.
Karanlıklar sardı dünyamı birden,
Yıldızları gökten söküp de gitti.
Anladım kararı kesin bu sefer;
Anılar bîçare, umutlar heder...
Kahve gözlerinde kızıl bir hançer,
Kalbimi hunharca biçip de gitti.
An gelir nasıl da dururmuş zaman,
Her şeyi yaşayıp anlıyor insan.
Şimdi yalnız hüzün ömrüme kalan,
Neşeyle aramı açıp da gitti.
Gördüm ki bir fayda gelmez sözümden,
Anlamlar silindi bir bir gözümden.
Ruhum uçup gitti sanki özümden;
Yokluğu eceldir, bilip de gitti.
Kayıt Tarihi : 19.5.2025 23:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!