Ben yalan dünyaya niye geldim
Biri gerçekten yürüdü gitti
Ben kendimi neden sevmişim
Oda beni bırakıp gitti
Yaşamak bana boşu boşuna
Karışmam ben tanrı işine
Bir gün azrail düşer peşime
İnsanlar taputumla yürüdü gitti
Yaşadığım yıllar saniye oldu
Bu saniyeye ömürler doldu
Ben sevmiştim sana ne oldu
Onlarda beni bırakıp gitti
Gönlümün bahçesine fidan diktin
Tutmadı diye gerimi söktün
Kaderime böyle boyunlar büktüm
Sevdiklerim beni terk edip gitti
Ormancımın dostu hiç olmuyor
Gönlüm ağlıyor seven gülmüyor
Felek bana fırsat vermiyor
Yetişemiyorum benim arabam gitti
Elbistan
Mehmet Ali Cırık
Kayıt Tarihi : 25.5.2010 23:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!