duygularım kar fırtınasında parçalandı,
yıkıldı evim barkım; kör kurşun kapıma dayandı,
hayallerim uçuştu bir bir eteklerimden;
avuçlarımda senden silik bir koku kaldı...
hoyrat mevsimler tükendi benim şehrimde,
kimsesiz kimseler bir bir uyandı,
sabahlarda oldu elbet akşamlarda;
benim dünyam gecelerden arta kalandı..
ne mapuslar eskittim bitik yüreğimde,
zincire vurdum bedenimi kendi ellerimle,
kan revan içinde bitap düştüm, can çekiştim;
çığlıklarımda boğuldum kendi sessizliğimle..
suskun kalışımla yaktım tüm ağıtlarımı,
tüm feryatlarımı son tebessümüme sakladım..
ne sana gitme diyebildim;
ne de gitmeni istedim...
Tamamını Oku
