Gitmene İzin Vermeyeceğim
Gitmene izin vermeyeceğim,
hele gözlerinde yaş varken…
Sen ağlarken dünya susar,
güneş bile ışığını saklar,
rüzgâr fısıldamayı bırakır.
Senin gözlerinden düşen her damla,
kalbimin içine düşer,
ve ben yanarım, eririm,
sanki bütün denizler içime dolmuş gibi.
Gitmene izin vermeyeceğim,
çünkü sensizliğin kapısı
zincirlerle kapanmış bir yalnızlık.
Ben o kapının ardında kalamam,
senin nefesinle açılır bütün kilitler.
Gözlerinde yaş varken
ben nasıl arkamı dönerim?
Bir damlanın yükü
koca bir dağdan ağırdır bana.
Bir bakışın yetiyor
kalbimin bütün harflerini yeniden yazmaya.
Gitmene izin vermeyeceğim,
çünkü seninle var oldu bu yürek.
Sana dokunmadan kuruyan ellerim,
seninle buldu baharın ilk tomurcuğunu.
Sana sarılmadan üşüyen gecelerim,
seninle ısındı, yıldızlara kavuştu.
Ne zaman incinsen,
benim içimde bin parçaya bölünür dünya.
Ve senin gözyaşını silmeden
hiçbir gün tamam olmaz.
Çünkü ben bilirim:
Aşk, senin gözlerini güldürmekle başlar.
Gitmene izin vermeyeceğim,
hele gözlerinde yaş varken…
Ben buradayım,
ellerim senin ellerinde,
yüreğim senin yüreğinde.
Ve bil ki, ne olursa olsun,
senin gözlerinde bir damla bile keder bırakmayacağım
Söz : Mucize
Mucize KartalKayıt Tarihi : 9.9.2025 12:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!