Her gece biraz daha koşuyorum yalnızlığa
O köhne, karanlık ve terkedilmiş
Hüzünlerle yıkanan yüreğimin ıssız yollarında
Biraz umutsuz, biraz umarsız
Belki biraz da kırılgan…
Geç kalınmışlıklar bu kadar acıtırken benliğimi
Alıp gitmeliyim yanıma, yorgun tenimi
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
