Gitmelerin acısı 02 30 15 10 2024

Gitmelerin Acısı

Bazen sevmek de vazgeçmektir,
Seni severken senden vazgeçtiğim o gün anladım.
Gelişin, yüreğimde devrim gibiydi,
Ama şimdi harabeye dönen bu bedende,
Yaşamak bile bir savaşa dönüştü.
Hiç beklemezdim bu kadar kolay kabullenmeyi,
Her başlangıcın bir sonu varmış,
Ama içimde yankılanan o ses,
"Her sondan bir başlangıç doğmaz" diyor bana.

Kim isteyerek gider ki sevdiğinden?
Anneme sormuştum bir gün,
"Gidişler hep tek taraflı mı?"
"Hayır" dedi, "Biri iter, biri gider."
Ama sorarım size,
İnsan sevdiğini niye iter ki?
Sormak kolay, cevaplar ise yok.
Hayat bir bulmaca,
Dönsem de, kaçsam da,
Kaçamıyorum kaderimden.

Kim yazdı bu kaderi?
Sevgiyle okşanacak saçlarım,
Tutuşacak ellerim,
Umut dolu bir mesajla uyanmak,
Benim de hakkım değil mi?
Kim yediyse hakkımı, haram olsun!
Sözler, kalbim ve dilim arasında boşlukta asılı,
Gelişine şükür ederdim,
Ama şimdi adın tövbem oldu.

Bir fırtınadan daha yaralı çıkıyorum,
Ayaklarım yorgun, saçlarım çaresiz,
Gözlerim, acının rengini giymiş.
Kanım çekiliyor damarlarımdan,
Kalbim, canlı canlı sökülüyor sanki,
"Yapmayın!" diyecek halim kalmadı.

Aşkta mı geç kaldım,
Yoksa sevdanın en derin noktasında mı kayboldum?
Kendi vicdanımda terazideyim,
Ama tüy bile benden ağır geliyor.
"Güçlü ol!" diyorum kendime,
Ama kanatlarım kırık,
Uçmayı çoktan unuttum.
Bu aşk yolunda kaç kez daha kırılır kanatlarım,
Bilmiyorum.

Gidişinin acısı içimde yankılanıyor,
Hayat hızla geçip gidiyor üzerimden,
Hangi yanlışta kayboldum,
Bilemiyorum.
Ne gelişin, ne sevişin, ne gidişin,
Hepsi birer kördüğüm olmuş.

Kal dese, belki bitmeyecek bu savaş,
Ama kal demiyorsun.
Evet, ben seni seviyorum,
Söyleyemesem de,
Gitme benden, kal.