(Ayrılığa yazılan iki satır ve ölüme kurulan bir cümle, bana yalnızca seni anlatır)
Özlemek de neymiş, sakın sorma.
Çoktan ıradı acılarım.
Şimdilerde sus pus oldu, çığlık çığlığa yalnızlıklarım.
Gölgelerden korkmuyorum artık.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...