ayrılığa alıştım ben 
kapıyı kapatmadan git
odamda mektupların var 
kanayan kalbime basda öyle git
içimden seni 
içimden beni
gözümden yüzünü alda öyle git
çarp demir kapıyı sokağa çık 
köşeyi dönmeden ağlamadan git
bak bizimle büyüyen akasyaya
altından gölgeni alda öyle git
beni bırak 
bana bir ölümü bırak 
kapının ardındaki sicimi
boynuma takda öyle git
şimdi git 
ama unutmaki 
sen beni unutamazsın 
başını yastığa göm 
kulaklarına pamuk tıka 
duyma adımı 
alma haberimi
gözlerine mil çek 
kalbini çıkar at bir köşeye 
yinede sen beni unutamazsın 
unutamayacağın beni 
beni alda öyle git 
içimden seni 
içimden beni 
gözümden yüzünü alda öyle git 
yada beni bırak 
bana bir ölümü bırak 
kapının ardındaki sicimi 
boynuma takda öyle git.
             çorum 2000
Kayıt Tarihi : 3.9.2007 22:57:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!