Gitmek Diye Birşey Yok

Ben senden gitmedim,
Sadece kaldığın yerde duramadım artık.
Bir yolun ortasında,
Adını kalbime sarıp yürümek zorunda kaldım.

Gözlerine veda edemedim,
Çünkü her bakışın bendeki son umuttu.
Sustum...
İçimde çığlık çığlığa seni çağırırken,
Dışımda sessizce uzaklaştım.

Bilmeden vedalaştım seninle,
Çünkü bilseydin,
"Kal" deyişini kaldıramazdım.
Beni tutmanı çok isterdim aslında…
Ama sen hep sustun,
Ben hep bittim.

Bir gönülde kendine yer bulamamakmış
Vazgeçmek...
Her gece aynı duayla uyuyup,
Aynı kabusla uyanmakmış sensizlik.

Şimdi her şey yerli yerinde görünse de
Ben eksik biriyim artık.
Çünkü seni sevmek tamamlıyordu beni,
Ve senden vazgeçmek…
Kendimden vazgeçmekti biraz.

Gitmek diye bir şey yok aslında,
Çünkü hâlâ buradasın…
Kapanmayan bir yara gibi içimde,
Her nefes alışımda acıtan bir hatıra gibi.

Ben senden gitmedim…
Sadece, artık sevilmediğim yerde
Durmak istemedim.