Gitmek Bilmiyorlar Şiiri - Serpil Koçar

Gitmek Bilmiyorlar

Ben seni anlamaya çalışırken,
sen sessizliğe sığındın.
Bir kelimeyle kapattın kapılarını,
“Bazen geliyorlar bana, gitmek bilmiyorlar.” dedin,
oysa ben, kalmak için gelmiştim…

Ellerinde bir oyuncak gibiydim,
Sıkılınca bir kenara bırakıyordun.
Ben her defasında seni anlamaya çalıştıkça
biraz daha kırıldım,
biraz daha eksildim kendimden.

Sessizliğin büyüdü içimde,
bir yankıya dönüştü kalbimdeki sevda.
Söyleyemediklerimle konuştum,
anlatamadıklarımı şiire bıraktım.

Ve şimdi biliyorum;
her giden gitmiyor aslında
bazıları sadece kalacak gücü bulamıyor.

Ben yine de sevdim…