Bir mısralık yer kaldı içimde
Kal sinede sürgünde bırakma yüreğimi
Alacalı atlarla beraber koşar yüreğim senden bir kelam duyunca. İstemezdim azıksız kalmayı ruhum bedenimden aç. Bir yanım eksik bir efkarım yol kenarında. Uçsuz bucaksız fezada nefessiz gibiyim. Üfle ruhuma merhamet hazinenden.
Çölleri bilirmisin ve vahaları. Kum taneleri adedince yoksulum. Bilmezmiyim sanırsın yarin ellerinde vaha olmayı. Her damlasını abı hayat gibi içime akıtmayı. Sana gelmek yardan geçmektir sen yinede çağır beni.
Belki sevda ağır gelir üşütür bedenimizi.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta