Gitme Kadın Şiiri - Burhan Güler

gitme kadın;
ben seni bu şehrin karanlığında buldum,
bir sokak lambasının altında,
yağmurla karışık,
biraz eski bir şarkının ortasında...
ben seni buldum
ve o günden beri hiçbir şeyi tam unutamadım.

gitme;
çünkü sen gidersen,
bütün sesler birbirine karışır,
bütün aynalar kırılır gözlerimde,
ve ben,
adını anmakla susmak arasında
bir yerde kalırım.

bak;
ben bu kenti senin yüzünden sevdim biraz,
bu dumanlı deniz,
bu kederli martılar,
bu sokak köşelerinde bekleyen çocukluk...
hepsi senin sesini biliyor,
hepsi senden sonra biraz eksik kaldı.

gitme kadın;
aşklar kolay bitmiyor
bitince bile sürüyor,
bir kelimenin gölgesinde,
bir bakışın anısında,
bir yalnız adamın cebinde unutulmuş bir mendilde.

ben seni anlatamam belki,
ama sen gidersen
bu şehir çok susar,
ve ben
ben susmayı beceremem.

gitme;
çünkü her gidiş biraz ölümdür bana,
her veda biraz şiirdir sana.
gitme kadın,
kal,
bir cigaranın ucunda bile olsa kal;
bir mavi rüya gibi,
bir yanlışlık gibi,
bir ömür kadar.

Burhan Güler