Gitme Ey Sevgilim! Şiiri - Senanur Erdevir

Gitme Sevgilim
Ben sende kendimi gördüm,
Edep bildim, hayâ giyindim.
Rabb'ime kul oldum.
Kıyam durdum, secde ettim.
Gitme!
Ben sende yandım, piştim, kül oldum..

Öyle bir hâl aldı ki bu sevda
Ne yana dönsem dikenler batar oldu her yanıma.
Meyus bir hâl de seni bekler oldum,
Girift bilmecelerle doldum,
Bu safderun kalbim,
hiç gitmeyeceğine inanır iken
şimdi ise geri dönüşünü
pür-heyecanla gözler oldu.
Ahüzar etmek ne haddimize Sevgili?
Ben sabır ve şükür ile seni sever oldum,
Harika-i sevda ile yanan yüreğime
Şükufezar oldun.
Leyla gibi gezer oldum, benim Mecnun'um sen Azizim oldun.
İsfirar-ı Şems ile Gurub-i Şems vaktim oldun,
Güneşin her doğuşunda ve batışında aklıma düşer oldun.
Her beyt-i kıymettari'mde adını anar oldum,
Hüşrubude sebeb'im oldun.

Azizim!
Bu yeis ve ahzenli hâlin nedir?
Bu hicran-ı meâl sözlerin nedir?
Merak eder oldum.
Ramazan orucu değil de
Ramazan-ı sükût mu tutar oldun?
İnşAllah nâmütenahi ve pürsükût değildir,
İnşAllah bu gece şeb-i hicran değildir.

Velhasıl kelam Azizim
Sen ki;
Benim
Devr-i sabavet,
Bahar-ı ömr,
Ve akıl baliğ'm,
Ömr-ü hayatım oldun..
Bu denli şiar etmişken seni yüreğime hicran vakti olmaz,
Ahüzar etmek vakti olmaz,
Huruc bize yakışmaz Azizim bize yakışmaz.

Gitme Ey Sevgili, gitme!
Senin için yazılmış onca kelâm var
Beyhude mi yazıldı sanıyorsun bu şiirler?
Her beyt-i kıymettari de sen
Her hilal-i sûtur da sen
Her şiirimde sen
Gitme Sevgilim..