Gitme Anne Şiiri - Tuğşah Bilge

Kimseye düşman değilim anne, nedir çektiğim bu çile.
Oysa umutlarım vardı gelecek senelerde…
hayallerim yıkıldı seni kaybedince.
Reva değil bu yaşadıklarım.
Kim aldı anne seni benden.
Halbuki düşman değildim kimseye.
Neden öldün ki anne… neden öldürüldün ki anne.
O mermi seni seçmemeliydi anne.
O mermi namludan çıkmamalıydı.
O mermi olmamalıydı, kimseyi vurmamalıydı.
Oysa geleceğe dair umutlarımız vardı.
Sen salıncakta sallayacaktın,
sonra biraz daha büyütüp okula gönderecektin,
evlendirecektin, torununu sevecektin.
Kimseye zararım yoktu benim anne.
Tek suçum şu dünyaya gelmekse, bekle şimdi yanına geliyorum anne.
Hem de beraberimde şehit olmaya gönüllü binlerle.
Bu kadar erken gitmemeliydin anne.
Kendini bana siper etmemeliydin anne.
O kurşunu kalbine gömmeliydin anne…
anneler giymezler giydirir, yemezler yedirir, içmezler içirir…
peki ya ölmezlerse öldürürler mi anne…
gitme anne, ölme anne öldürme anne…
hala kimseye düşman değilim anne.
Her şeyin bir nedeni vardır, ölümün bile…
biliyorum şimdi cennettesin ama yinede bu kadar erken gitmemeliydin anne…
kendini bana siper etmemeliydin anne.
O kurşunu kalbine gömmemeliydin anne…
gitme anne….