Gitme Şiiri - Gülden Çimen

Herkesin herşeyi hiçliği olmak üzereydi,
Kırmızı etekli kız çocukları
İşbaşı yapmıştı umutsuzlukta
Bıyıkları yeni terleyen oğlanlar
"erkekler ağlamaz" cümlesiyle yüzleşeli epey olmuştu. Mektuplar yola çıkalı sevgili yarini terk etmişti çoktan. Köyden kente göç, kentten köye göçe ikame etmişti.
Susuzluk açlık artık inletmiyordu,
Duygusuzluk ve vicdansızlıkla sevgiye aç kalip, sevgiliye susuyorduk..
Sonra yeni yeni kitaplar basıldı sevginin resmi sayfalar cevrilmeden gözlere düşen,
Suretlere aynalar çatlak geldi sevdiğinin gözlerini gören,
Bebekler aşkı bilerek doğdu,
Sesini duyan tüm türkülerin sesi kısıldı,
Yakup'un ağlayışı duyulmadi Yusufa,
Benim sana uzanan sessizliğim yanında..
Sen; alfabemin ilk harfi
Sen geldin şairler sevdayı dile aldı.
Umutsuzluk umutsuzluğa ümit vermedi,
Siyah kedere küstü, acı yüreğe..
Ve sen geldin
Yeşilin rengi soldu ayın ise benzi..
Bil ki kalınası en güzel şehir yüreğim
İşte bu yüzden
Gelmişken kal
Kalmışken sev
Sevmişken gitme..