Kıvrılır yamaçta uzun yolların,
Yayladan balları dermeden gitme
Herkesi kucaklar asil kolların,
Niksar’a sofrayı sermeden gitme…
Nevruzda ağaçlar sana süslenir,
Görüpte düşleyen insan hislenir,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



