Git...me... Şiiri - Yavuz Bülent

Yalan artık her şey.
Önce o gözlerin yalan.
Kömür karası gözlerin.
O bakışların ince,narin.
Bir yılan sessizliğinde,
Ve bir o kadar zehirli bakışların.

Yok artık,
Olmayacak artık.
Gülmeyecek bu yüzüm.
Gözlerim parlamayacak hiç.
Sevinç naraları atmayacağım hiç.
Beklemeyeceğim sabahları yoldan geçişini.
Gelmeyeceksin artık.
Olmayacaksın benimle.
Etrafı bir yalnızlık kaplayacak.
Zifiri bir aydınlık bekleyeceğim.
Seni bekleyeceğim,gelmeyeceğini bile blie.
Gözlerini arayacak gözlerim.
Kömür karası gözlerine hasret bekleyeceğim.

Bileceğim,yoksun artık.
Bir daha olmayacak gözlerin,gözlerimle.
Buluşmayacak artık kelimelerimiz.
Yok olmayacak daha fazla.

Ve bir gün,
Öleceğim sensizlikten.
Senlilik yaşatırken beni,
Sendelik,seninlelik...
Sessizce çekileceğim hayattan.
Tıpkı senin gidişin gibi.
Tıpkı sen gibi.