Sen Ve Kavga Şiiri - Serhat Unutulur

çağırdın koştum geldim
demir uçlu ayakkabılarımla
işten güçten alın teri kavgasıyla
konuş güzelim seni seviyorum
nefesini içime çekeceğim.

yalan söylüyorlar sana
propaganda yapıyorlar bize
mücadeleyi de seni de çok sevdim
sonra eylemleri pankartları
inanma her kavgada bizi düşündüm.

meydanda görmüşler beni
ne olmuş söyle bana güzelim
kancıklar mı kazansın sürekli
anla beni şuramı kanatan yaraları.

sus felaket konuşacaksın
ağzın bal değil zehir olacak
gideceğini söylüyorsun
son kez gül göreyim
gül ki kendimi avutacağım.

gitme demeyeceğim sana
kapalıysa kapıların ben açacağım
çok cop yedim çok yaşardı gözlerim
en çokta sen acıttın şu yüreğimi
git artık başımdan sensiz savaşacağım.

alışamadın biliyorum
dövülen düşen güleç yüzleri
gideceğim diyorsun bana
anlama beni şurama batan acıları.