Adını yazarken camların buğusuna
Hazan mevsimiydi, yapraklar dökülmüş
Gülüşlerimi hasret dikenlerine terk etmiştim
Gittiğin geceye tutsaktım
Artık gülüşün olmayacaktı
Damlamayacaktın ömrüme tek tek
Dört duvar arasına bırakıp beni
Kaderine razı olmayacaktın
Ama olacaktı,insandın
Bekleyemezdin vefasızlığı,
boynunu kıramıyordun çaresizliğin
Düşlerini koynuna alamıyordun
Alıyorlardı elinden seni, düşlerini
Sevdiklerini gamzelerini…
Gamzende saklıyordun gülüşünü.
Hatırımdasın, aklımın en alasındasın
Yerin dolu dopdolu
Bilir misin ey vefalı insan
Bilir misin ey gamzeli insan
Bilir misin ey gülüşü hasret
Yüreği yaralı insan
Sen sen sen bilir misin….
Kayıt Tarihi : 24.3.2013 00:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!