Git-2 Şiiri - Mirza Yıldırim

GİT

Yüreğini alarak çek git bu şehirden
Ağlayışlar benim olsun kahkahaların senin

Hüküm sürmeyen aşkın çık artık minvalinden
Acılar benim olsun, mutlulukların senin

Oysaki bakışların kalbimi titretirdi.
Büyük bir hengâmeye beni atıverirdi.

Ne kadar da utansam hiç elimde olmadan
Sana bakıverirdim kendimi tutamadan.

İşte o sıralarda sen içimde yer tuttun.
Eriyen bir mum gibi sadece beni avuttun.

Böyle bir saltanatı zannımca tutmalıydın.
Kâbe’ni viran edip, böyle yıkmamalıydın.

Ama kader utansın sen hep başkasındaydın.
Başkasıyla birlikte her zaman baş başaydın.

Çıktığın yemekleri saysam hiç bitiremem.
En mahrem günlerini, kendime yediremem.

Bilirim ki senin adın başka bir istasyonda.
Öpücüklerin ise bir ayyaşın dudağında

Böylesi hergeleye bir öpücük konar mı..?
Gül denilen bir çiçek böylesine yanar mı..?

Artık bakıyorum da sevişlerin meyhanede.
Meze olmuş masaya , gözlerin teranede.

Kadim saydığım aşkı böylesine aldatıp.
Bir elmasın yerine cam parçasını alıp.

Hangi çarşı pazarda satmayı yeğliyorsun.
Yoksa kuşçu pazarında keklik mi avlıyorsun.

Bu kışın ayazında geri dönüşüm olmaz.
Yazının sıcağı da artık beni ısıtmaz.

Şimdi sen gitmelisin bu şehirden artık.
Ne bir gülüş bırakarak nede ufak bir artık.

Yüreğini alarak çek git bu şehirden
Ağlayışlar benim olsun kahkahaların senin.

Hüküm sürmeyen aşkın çık artık minvalinden
Acılar benim olsun, mutlulukların senin.