GidiyoruM Şiiri - Dönay Kurt

Şimdi, sana sonsuz zamanları adayıp,
Gidiyorum!
Bu paylaşamadığımız gök,
Lacivert kıyılarda seyredemediğimiz yakamoz
Şu içinde boğulduğumuz
Bir yudum sevgi gibi duru
Hiç doğmamış oğlumuz kadar delikanlı
Kızımız kadar masum ve şerefli aşkı,
Senden alarak
Gidiyorum!
Sen git dediğin için değil!
Sende bu aşkı taşıyacak yürek olmadığını gördüğüm için
Gidiyorum!
Senin gibi gidiyorum yani dönüşsüz!
Yüreğimi dağlayıp dilimi bağlayarak
Bir tek gözlerim kalıyor geride!
Yeşiline toprak serptiğin!
Gidiyorum!
“Dur” diyemezsin artık biliyorum
Ne aşkımız, ne anılar,
Ne umutsuzca akan gözyaşım!
Gözün görmez hiç bir şeyi
İnadın kavi…
Yeminin bağlar seni biliyorum!
Gidiyorum!
Sanma ki çaresizliğimden
Sanma ki güçsüzlüğümden
Sanma ki yüreksizliğimden
Uğrunda savaşacak bir değer göremediğimden
Gidiyorum!
Güftesiz mısralara gömerek bizi
Vebalini aldığımız gönülleri azad ederek
Hani aşk delilikti ya!
Deli gömleğini çıkarıp!
Hani aşk çocukluktu ya!
İçimdeki çocuğu öldürüp!
Hani aşk sevdiğinde ölmekti ya!
Kabrimi kazarak
Aslıma dönerek!
Acıyı kucaklayıp
Gidiyorum!
Sana da çok yazık!
Çünkü kimse seni benim kadar sevemeyecek!
Biliyorum! ...
Dönay Kurt / Muğla / 05.08.2012