Hayatın durgun sularında yaşayıp,
Hep dibe batan değil miyiz?
Kimse bilmez tenhalarda
Taşan ırmaklarımızı…
Biz yatağı mezar olan,
Göğünden kovulmuş bulutlarız…
Biz stabilize yolların
Yorgun yolcuları,
Biz kâğıttan başka dostu,
Kalemden başka yurdu olmayanlarız…
Biz, nefesini ölümden sakınıp,
Yaşama katanlar…
Biz, geceleyin yıldızlara
Gözyaşı yollayanlar…
Biz toprağından sökülmüş kökler,
Dalından kopmuş elmayız artık…
Gitmiyorum bu defa,
Yaşıyorsam hala
Yakacağım karanlığa karşı
Bir meşale daha…
Kayıt Tarihi : 17.8.2009 21:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!