Gidiyorum Şiiri - Gürsel Pal

Kurtlar yedi yüreğimi,
Ben yüreksiz kaldım anne.
Bu kahrolası Dünyanın bütün güzellikleri
Benden nafile.
Can pazarı, Kan pazarı, Yan pazarı
Bir de kocaman bir aşk kazanı
Kaynıyor habire anne.
Ben gitmek istiyorum buralardan,
Arkama bakmadan,
Ayak izim kalmadan,
Delicesine kaçmak,
Kaybolmak istiyorum.
Sıkıldım bu kurtlar sofrasından,
Yılanlardan ve de çiyanlardan
Sıkıldım anne.
Varsın bir toz zerrem kalmasın kainatta,
Cehennemde ruhum yansa da
Durmak gelmiyor içimden
Bıktım bu Dünyadan ben anne.
Biliyorum elinde değildi,
Beni getirdin Dünya'ya
Belki gecelerce göz yaşın oldum,
Ben olamadım yanında.
Üzerimde sürgülü kapılar vardı Annem,
Bir mahzun sevdam vardı,
İsmi konmamış ayrılık şiirlerim vardı.
Benim de yarına dair ümitlerim vardı can annem.
Yıktılar, kırdılar beni.
Bir çocuğun bakışına dokunamadım,
Bir yüreğe adam gibi konamadım.
Ya da konduğum yürekler almadı beni
Ne olur anne sal beni,
Ben gidiyorum.
Ne bir küslük duyuyorum,
Ne bir öfke,
Ne olur anne anla beni
Artık ben gidiyorum.

Melankoli......07-02-2007....13:24