Nasıl anlatsam içimdeki yokluğunu, karanlığımı nasıl tarif edeyim bilmiyorum. Tek bildiğim, bu dünyada tek sığınağım, tek yuvam senin ılık yüreğindi. Tek dalım senin kollarındı.
Gözümde bahar yok artık, bedenimde can yok, sen yoksun çünkü..
Dünyada ne varsa senin dışında hepsi sahte hepsi yalan. Ne yana dönsem yokluğunun acı çaresizliği. Bir sen gerçektin, bir sen çareydin..
Ama şimdi gördüğüm kalbimi acıtıyor. Senin gerçeğin artık başka, seçtiğin yol bana uzak. Bensiz yürüdüğün o yol benim sonumdur!
Varsın öyle olsun, senin canın sağolsun. Yüzünün böyle güleceğine, böyle mutlu olacağına inanmışsın madem, ben bana artakalan yokluğunla baş ederim.
Artık gidiyorum, nereye bilmiyorum..
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta