Gidiyorum Şiiri - Harun Koçak

Annemin sevgisini hayatın öfkesini
Hayatla kavgamı bıraktım bir yana
Namlunun sıcaklığını unuttum senin için
Hoşça kal dedim hayatın bütün güzelliklerine
Bir seni seçtim güneşim diye
Ve vazgeçtim tüm parlayan yıldızlardan
Ama yoksun yanımda göremiyorum yolumu
Ayağım taşlara çarpıyor ve ben ağlıyorum sessizce
Acımasından değil yanımda senin olmamandan feryadım
Gel artık krizantem çiçeğim
Kokunu özledim
Bana incitmem demiştin
Oysa ben sana dikenlerinin elime battığını hiç söylemedim
Hayatımın anlamıydın benim için
Bir o kadar da yüreğime düşen sızı
Gel artık krizantem çiçeğim.
Gün oldu ümitler yeniliyor
Ve ben kalleş bir kurşuna salıyorum gözlerimi
O dipsiz uçurumlara
Gözlerimde bir cinayet korkusu
Kendi kendimi öldürdüm
Çünkü Seni sevdim
Gidiyorum buralardan artık
Ardımda bir yürek yükü rüzgarla beraber
Sevmeye kalktım
Yine benden önce davrandı ayrılık
Hoşça kal sana da can özüm
Sırtıma yükledim ümitlerimi ve gidiyorum