Gidiyorum - 2 Şiiri - Ayten Özgün

Seni çok sevmiştim ,unuturum sanma,
Kalbime vurduğum kara mühürsün.
Çılgınca bir özleyiş girdi kanıma,
Hasretin gönlümün yangınlarında.
Uzat ellerini beni yanına al,
Çektiğimiz acılar burada son bulsun.
Bir anlık öfkeye kapılma sakın,
Acıyla yatar,acıyla kalkar,
Sonra üzülür,heder olursun.
Anıların canlanır çok üzülürsün
Sebebsizliğin neden olduğu akşamlarda,
İçimde’ki acıyı tarif edemem.
Karıştım rüzgarlara gidiyorum.
Aldırma sakın göz yaşlarıma .
Ben yalnızlığa mahkumum .
Dünyada gerçek sevgi yok olmuş,
Tüm sevgiler olmuş vefasız.,
Anladım’ki aşklar hep yalan imiş.
Sıra sıra aklına gelir anılar,
Durmaz göz yaşların ağlar durursun.
Mutluluğunu geri getirmek için,
Tüm çabanı harcar durursun
Göğe doğru uzanır ellerin çaresiz,
Bomboş olarak geri çekersin.
Sakın ağlama ne olur hiç bir şey sorma bana,
Ne varsa geçmişte geriye kalan,
Hatıralar sende,acıları bende kaldı
Anla artık konuşacak söz kalmadı.
Hiç bitmez dediğimiz,sevdamız yarım kaldı.
Sen suskun,ben suskun,bakışlarımızda hüzün.
İçimizi bin bir pişmanlık sardı.
Böyle yaşanmaz biliyorsun,
Bu son buluşmamızdı,birlikte olamayız artık.
Bakma gözlerime öyle, içimi derinden yakıyor
Ayrılık vakti geld,,
Gidiyorum .