Gidiyorum. Şiiri - Kamile Kaynak

Gençlik çağımdan geliyor bu hastalığım.

Her gitmek istediğimde daha çok bağlanıyorum.

Koparmak isterken ipleri bir düğüm daha atıyorum.

Kendimi yine kaçmak istediğimde buluyorum.
Ve acısı yine bana kalıyor.

Şimdi farkına varıyorum çok hızlı geçti gençliğim.
Herşeyi israf etmişim en çok da kendimi.
Ben beni hiç görmemişim.

30 yaşımda tükenince anladım.
Sırtımda gençlik hatalarımın yükleri.
Kalbimde kırıklar ve her yeri yamalı.

Ben kendim sardım yaralarımı.
Alışık değilim birinin yüreğimi sarmasına.
Düşerken ellerimde tutmasına.
Kendime yaslana yaslana geldim bu yaşıma.

Bu yüzden yorgun bedenim, ellerim kirli ve hep nemliydi gözlerim.

Filmin sonu işte.
Ölüm ile yaşam arasındaki o ince çizğideyim.
Yaşamak için sebebimde yok.
Ölüme daha bi meyilliyim.

Azrailin nefesi şah damarımda hissedebiliyorum.
Merak etme ama hazırım.
Bu sefer gerçekten gitmek istiyorum.