Gidiyorum Şiiri - Ali Dost Gürgöz

Gidiyorum,
İçimde suskun kalmış onca haykırışla,
Dudaklarıma hiç değmemiş cümlelerle,
Yüreğimde bir ömür boyu sakladığım
Ve artık hiç yaşanmayacak özlemlerin küskünlüğüyle.

Gidiyorum,
Uğruna şiirler yazdığım düşlerden
Birer birer vazgeçerek.
Kırık saatler gibi durmuş artık içimde zaman,
Ve kalbim —
Bir harabe gibi sessiz, terk edilmiş.

Yaşama son bir bakışla veda eder gibi,
Sonsuzluğa uzanan bu yolda
Adımlarım ağır, gölgem yorgun,
Ruhum…
Bir mezarlıkta kefensiz dolaşan
Kaybolmuş bir hayalet gibi
Kimsesiz,
Sahipsiz…

Duygularım tarifsiz bir yangın şimdi,
Külleri bile rüzgâra tutunamıyor.
Kimi zaman hayattan düşen bir yaprak,
Kimi zaman
Karanlıkta çırpınan bir kuş gibi
Çaresiz ve ürkek.

Evet…
Gidiyorum.
Ne bir el tutuyor artık beni,
Ne bir ses dön diyor içimden.
Dönmeyecek gibi,
Bir daha asla geri bakmayacak gibi
Ayrılıyorum.
Kendimden, senden,
Ve bu hayata ait her şeyden.

ADG