Papatya fallarına aldırmadan,
Dönüyorum sırtımı.
Emeği var yok, seviyor sevmiyor demeden;
Belki de hiç kimselere haber vermeden,
Gidiyorum İstanbul'dan...
İçimdeki volkanın pırlantalarını,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta