yaşlı moruğun notlarını okudum
yalnızlığı biraz daha anladım
çaresizliği
insanların insanlara yenikliği
hep ağlamaklı, aciz
payda`sın, pay`ın terkettiği
sevilmek için beklediğin
aldatıldığın
inlerkene hüzünleniyordun
korkuyordun
ya birileri duyarsa bana vuruştuğunu?
yaşlılıkta daha da ağır geliyormuş dedi-kodu
korkuyormuşsun herşeyden
kendinden
aşktan, benden
sonra hep beraber; birbirimizden!
kardan adamlar musallat oluyormuş insanın hayatına
güneşine dargın!
onlardan da korkuyormuşsun
kesiliyormuş güneşinden umudun
sevgi yetişmiyormuş imdadına!
hani…
hani herşeyi kaybettiğini sandığın o bahar sabahı!
yollara savrulmuştun da
bir daha dönmeyeceksin sanmıştın
seneler sonra tekrardan gelmiştin
işte öyle oluyormuş insan yaşlanınca!
kaybediyormuş
buluyormuş
kaybediyormuş
buluyormuş
sonra
s.ktir olup gidiyormuş!
ömür bitiyormuş…
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta