kara bır kış gunuydu
özlemle tutuşan ellerimiz ayrılıyordu
rüzgar vucudumuzun her noktasında
bagırırcasına yalvarıyordu
gök kubbe yarılmıştı sankı
ölüm sessizligi çökmüştü kalamış sahiline
ve kimseler yoktu, engel olabılecek bu gidişe
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta