düşerken adımlarım vakitsizce
gidişinle acıya gebe yüreğim
içimde susturulmuş isyanların
kıyılarında gezerken
yıldızlar sönüyor bir iki üç
soluksuz gökyüzünde
esrik bir gülüş
dudak kıvrımlarında
silinmiş yüzümde kalabalıklar
öylesine öldürüyorum zamanı
içimde biriktirdiğim günahlarımla
bırakma gecenin karanlığına
yapayalnız sessizliğimle
böyle yaşayamam
ö l ü r ü m
/
yüzün uzak bir kıyıdan
el sallıyorken bana
/
12.ocak.07
Birsen AteşKayıt Tarihi : 12.1.2007 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
el sallıyorken bana
Çok hoş buluşlar
Selam
Mürsel Adıgüzel
böyle yaşayamam
ö l ü r ü m
Yapayalnız kalmak gibidir ölüm.... Yüreğinize sağlık...
gidişinle acıya gebe yüreğim
içimde susturulmuş isyanların
kıyılarında gezerken
yıldızlar sönüyor bir iki üç
soluksuz gökyüzünde
esrik bir gülüş
dudak kıvrımlarında
silinmiş yüzümde kalabalıklar
öylesine öldürüyorum zamanı
içimde biriktirdiğim günahlarımla
bırakma gecenin karanlığına
yapayalnız sessizliğimle
böyle yaşayamam
ö l ü r ü m
/
yüzün uzak bir kıyıdan
el sallıyorken bana
Tarzınızı yansıtan nefis bir şiir...Bir gidişin uyandırdığı hüzün...Yüreğinizdeki şiir ışığı hiç sönmez umarım...Tebrikler...
Kutlarım
yüzün uzak bir kıyıdan
el sallıyorken bana
TÜM YORUMLAR (9)