Gidiyordun...
Anlamadığım bir dilde konuşuyordu insanlar. Saatler Sensizliği yüzüme yüzüme vuruyordu. Yelkovan, yürümeye mecali kalmamış savaştan yaralı dönen yorgun bir askeri andıran akrebin koltukları altında ağır adımlarla ilerliyordu. Bir kadın, duyulmayan çığlıklarla içine gömüyordu acılarını.
Bir pay da bana biçiliyordu 'Sevi sokağı cinayetinden' Sensizlik boğazımda düğümleniyordu.
Susuyordum.
Ölüler susarak özler derdi annem.
Sokak satıcıları seni bağırıyordu
Bütün afişlerde sen vardın.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta