Bir veda cümlesi çınladı içimde,
Sesin, duvarlara çarpıp döndü geri.
Bir boşluk kaldı ardında sadece,
Ne adın, ne yüzün… sadece sessizliği.
Penceremden baktığım her sabah,
Gözlerinde uyandığım günlere ağlıyor.
O gittiğin yol şimdi bir yokuş gibi,
Adımlarım seni unutmaya varmıyor.
Kokun hâlâ yastığımda bekliyor,
Bir zamanlar sevdiğim hâlimle birlikte.
Seninle gittin benliğimin yarısı,
Ben kaldım, yarı bir insan gibi eksikte.
Göz göze gelmeden gidişin vardı,
Ve sustuk ikimiz de, en çok o sustu.
Söylenmeyen her kelime birer mezar,
İçimizde ölen, geri dönmeyen duyguydu.
Hatıralar şimdi en ağır yüküm,
Her biri bir hançer, kalbime gizli.
Bir tebessüm bile etmiyor zaman,
Sensizken her an, her şey renksizdi.
Ah, sevdiğim…
Eğer bir gün o sokağa dönersen,
Beni arama...
Çünkü ben çoktan
Senin yokluğuna gömüldüm.
Kayıt Tarihi : 9.7.2025 21:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!