Gidişine BıraktımToofân Nn
Sessizlikte üşüyen çıplak harflere
Anlamın yiterken
Sıcağında terlemiş cümleler giydiremedim
Ağırlamaya hazır değilim yokluğunu mısralarda
Kronikleşmiş acıların
aklımı vurduğu bir sayfa burası
Yaprağı çevirmeye yetmedi
Kefaretini ödediğim sevinçler
Aldattı yüzümün kıvrımlarını
Hep çemberindedir insan hüznün
Gölgesi düşünce ömür bir kazazede
Kendime tutunca aynaların telaşlandığı
Gülüşleri kırılan marazlı vakitlerdeyim
Özlemini çiviledim dudaklarıma
Sözler ağzımda intihar kokar
Hiç ihanet etmedim sevgilim
Sevdanın yaralarına
Hangi vakit sızlasa başucundayım
Yüreğimin yazgısı
Göç yollarına dizlerim kırık
Zemheriye çiçeklerinden yakalanan nefsle
Tutuşurken zaman
Geceye çöreklenen
Azılı bir gölge yokluğun
Yatışmaz duayla avuçlarım
Bağrımdaki ağrı düşmek üzere
Gidenin cevapsız saatlerinde takılı
Azad edilmeyi dilerken tüm nedenlerden
Kaldır bana kirpiklerini
En görkemli ganimetini görmek istiyorum ölmeden
Boynuma tak düşlerimizi
Feyza
Bahçe EeKayıt Tarihi : 28.2.2024 13:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hani, "dünya yansa el kadar hasırı olmayanlar" var ya
Öyle işte...
"Gidişine Bırakmak"
Yaşamın bütün dönemeçlerinden teğet geçmek hissi uyandırsa da,
Söz konusu insan olunca
Hele de "seven" ama sevdiğini yaşayamayan,
İşte o zaman değişiyor durum,
"Katlanmak" oluyor
O yokluğa
Yoksunluğa,
Buruk bir özlem kalıyor
Damakta.....
Şiir de öyle işte..
Tebrikler Öğretmenim...
Her şeyi olduğu gibi bırakmak gereği su serpiyor yüreğe Teşekkür ederim öğretmenim
Sevgiler
TÜM YORUMLAR (1)