anlamak istemedin beni,
zorlamadım bir kere dahi seni,
düşünmeni bile istemdim
enkaza çevirdiğin beni
ey sevgili
yetimlik nedir bilmezdim
mavi idi her şey alabildiğine
nazendeler serpildi yüreğime sana benzeyen
elimi kolumu bağlayarak,gidilmelerine esir edildim.
pusaya düştü aşk,,
dudaklarının arasında..
kurşunlara dizmemeli idin..
sevgilim..
yüreğim deki,savunmasız yerlerini.
öldürmeye teşebbüs ettin sevgili.
yokluğun var şimdi.
suskun çığlıklar eşiğin de..
diyemiyorum bir türlü..
canımı canım dan söküyor bu gidişlerin..
düşlerime gelmeyecek kadar,
vefa sızım sın...
her şey den çok sızımsın.
sızım sızım sızımsın..
sol kolumun ağrısı,
dişlerimin sızısı,
sızım sızım sızımsın..
Kayıt Tarihi : 14.6.2012 03:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!