Giderken Bıraktığın Bir Boşluktur Aşk

gölgesine damıtılan üşümüşlüğün teknesinde
kızıl bir aleve uzanır ellerim, vakitler üşür iken
dilimde geceden kalma eski bir türkü olur aşk
tütsülenir sitemim, derinlerimde yosun kurur
yağmurda ıslanır tenim, seni içerim bir yudumda

seherin gövdesinde bağlarlar özlemimi kör taşlara
zamanın eteklerinden tutarak ağlar yetim çocuklar
sonrasını bilmediğimiz bir yanılsamayla aralanır dün
mermilerden oyuncakla oynarlar kocaman adamlar
hükümdar saraya gül diker, kahkahayla güler soytarılar

ummana dil döksem yetmez, ruhumdan silinmez adın
bana şu çirkef ve rezil hayatı bile sevdirensin sen kadın
her sabah nefesinle anlam bulur hayat, gizlenir isyanım
çiçekli günler bekler kapımda, mevsimleredir intizarım
giderken bıraktığın bir boşluktur aşk, budur maruzatım