Kanma, dünyanın servetine
Bol bol dost biriktir kendine
Gününü gün edip yaşarken
Sal'ına kim girecek giderken
Sanma,adam yapar mevki makam
Acılarla büyür olgunlaşır insan
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
