Giderim Şiiri - Ersin Altun

bilmem bu dünyanın bende nesi kaldı
başımı alıp buralardan giderim
gençliğimi, umutlarımı benden aldı
sözümü, özümü alıpta giderim

üşüsün karanlıklar
hasret kokuyor bu sokaklar
açılsın dönüşü olmayan yollar
umutlarımı, düşlerimi alıpta giderim

gülün ömrü solmuş
vakit gitme günüdür zaman çoktan dolmuş
gönül bağından niceleri kanatlanıp uçmuş
doğrularımı, yanlışlarımı alıpta giderim

mekan aynı zaman farklı
kimine göre suçlu kimine göre haklı
bilseniz içimde neler saklı
merhametimi, şefkatimi alıpta giderim

yeryüzünde misafirdir bu beden
ya'rab sensin beni yoktan var eden
yolculuk nereye bu kaçış kimden
inançlarımı, ibadetimi alıpta giderim

baharda açan çiçek gibiyim, güneşi görmeden kuruyan
çölde fırtınaya yakalan kum gibiyim, ordan oraya savrulan
kanadı kırılmış turnalar gibiyim,kanatlanıp uçmayan
ben beni alıpta giderim, giderim, giderim