Giderayaktı yolculuğa çıkışımız
Elbet bir gün döneriz denmişti vedada
Ama bir tuhaf sıkılmıştı eller
Sanki istemiyordu bırakmayı
Yinede gülüyorken son cümleye
Daha çok teselliydi yüzlerdeki
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Hayat meydanı da büyük bir yolculukta gider ayak uğranan bir yer değil mi zaten? İyi ifade etmişsiniz bence...Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta