-Üniversite hayatında tanıdığım tüm dostlara-
Hatıralar kazınmış olsa da aklına,
Geçmiş, kumsaldaki ayak izin.
Geriye dönüp baktığında,
Sadece “Eskiden vardı” diyebilirsin.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta